Bestuur:
De vereniging is opgericht in 2006, en komt tweemaal per jaar bij elkaar rond mei en november. De eerste bijeenkomst is tevens de algemene ledenvergadering.
De vereniging brengt regelmatig een nieuwsbrief uit, en tweemaal per jaar verschijnt het verenigingsblad "De Witte Bison". De vereniging telt ruim 110 leden.
De vereniging brengt regelmatig een nieuwsbrief uit, en tweemaal per jaar verschijnt het verenigingsblad "De Witte Bison". De vereniging telt ruim 110 leden.
Deze website is voor het laatst gewijzigd op 17 augustus 2025
Bijeenkomsten:
2025: 8 november
2026: 25 april en 7 november
2025: 8 november
2026: 25 april en 7 november
"De witte Bison"
Het verenigingsblad.
Het verenigingsblad.
Locatie bijeenkomsten:
kerkgebouw "De Bron", Vogelplein 1 Amersfoort.
kerkgebouw "De Bron", Vogelplein 1 Amersfoort.
Bankrekening:
NL85 RABO 0113 9355 01 t.n.v.
Karl May Vereniging
NL85 RABO 0113 9355 01 t.n.v.
Karl May Vereniging
KvK-nr. 20148588.
Fiscaal nummer 820328777
Fiscaal nummer 820328777
ANBI Algemeen Nut Beogende Instelling.
Beheerder website: Jurjen Wolters
Welkom op de website van de Karl May Vereniging!
Boekbespreking najaarsbijeenkomst op 10 november.
Boekbespreking Llano Estacado.
De boekbespreking op de Karl May-dag in november a.s. gaat over het 1e deel van de Old Surehand-serie. De Nederlandse vertaling die het dichtst bij de oorspronkelijke Duitse uitgave staat is die van Mij.Nederland / Becht (1e en 2e ed.). In de Spectrum pocket-serie, die zoals gebruikelijk op de editie van de KM-Verlag te Bamberg is gebaseerd, is veel van het origineel verloren gegaan, ook t.o.v. de Bamberg-tekst. De verhaallijn is wel correct, maar in de details ontbreekt er veel, ook van het zoveel kleurrijker taalgebruik van Karl May.
Karl May heeft dit boek, net als “Winnetou I”, niet eerst voor een tijdschrift, maar rechtstreeks voor de boekuitgave van Fehsenfeld te Freiburg geschreven (“Old Surehand I” - 1894). Het deel “Old Surehand II” echter is door hem samengesteld uit een paar veel vroeger gepubliceerde novellen of roman-gedeeltes, en aan de hoofdhandeling van het vervolg op “Old Surehand I” vastgeknoopt doordat ze in het café van Mother Thick te Jefferson City door diverse aanwezigen aan elkaar verteld worden. De persoon van Old Surehand speelt in deze vertellingen geen enkele rol, zodat in de edities van de Karl May Verlag te Radebeul sinds 1920 (8 jaar na Karl May’s dood) dit geheel is losgeweekt uit de raamvertelling, en apart uitgegeven onder de titel “Kapitän Kaiman”. Daarmee is de Old Surehand-serie teruggebracht tot 2 delen, waarbij de tekst bovendien belangrijk is bekort : zo heeft het eerste deel sindsdien 544 i.p.v. 644 pagina’s. De Mij. Nederland / Becht-uitgave had deze operatie al meteen uitgevoerd, zodat het ook daar om twee delen gaat : “De Llano Estacado” en “De Duivelskop in het Rotsgebergte”. Het oorspronkelijk 2e deel is bij Schoonderbeek verschenen onder de titel “Winnetou en de Zeerovers”, als vertaling van “Kapitän Kaiman”. Het is nuttig hier te wijzen op een door Karl May in het begin van “Old Surehand I” ingevoegde wat oudere korte vertelling, die wel in de Becht-uitgave te vinden is, en ook in de moderne Duitse Bamberg-editie gehandhaafd is, maar in de Spectrum-pocket is geschrapt : “Der erste Elk” (“De eerste eland”), waarop in het vervolg van het boek keer op keer teruggegrepen wordt.
Wie de originele Duitse tekst wil lezen wordt verwezen naar de website van de Karl-May-Gesellschaft: https://www.karl-may-gesellschaft.de/kmg/primlit/reise/surehand/index.htm, waar men ook de oorspronkelijke hoofdstukindeling kan vinden, en verder details over het ontstaan van de diverse delen. In plaats van Fehsenfeld kan men uiteraard ook weer het betreffende daarmee overeenkomende deel van Pawlak, Bertelsmann (blau illustriert), of de Hist.-Krit.-Ausgabe gebruiken, dan wel de bewerkte Bamberg-tekst (dl.14).
Wanneer men het verhaal in het Nederlands wil lezen, zou men er al met al het beste aan doen de Becht-editie te kiezen. Daarnaast is de uitgave van W & L (Loeb), “Old Surehand I” (en het begin van dl.II), aan te bevelen - en de daarmee identieke van Classic Press uit 2006 - , die ook de genoemde vertelling “Der erste Elk” bevat, welke men overigens eveneens in de uitgave van HUF en Frany (de Luxe) aantreft.
Het is ook in dit boek interessant na te gaan hoe Karl May zijn eigen levenservaringen verwerkt door ze te
verdelen over verschillende personen die in het verhaal een rol spelen : enerzijds hoe hij zou wensen te zijn,
anderzijds hoe hij werkelijk is of geweest is.
Veel leesplezier gewenst !
De boekbespreking op de Karl May-dag in november a.s. gaat over het 1e deel van de Old Surehand-serie. De Nederlandse vertaling die het dichtst bij de oorspronkelijke Duitse uitgave staat is die van Mij.Nederland / Becht (1e en 2e ed.). In de Spectrum pocket-serie, die zoals gebruikelijk op de editie van de KM-Verlag te Bamberg is gebaseerd, is veel van het origineel verloren gegaan, ook t.o.v. de Bamberg-tekst. De verhaallijn is wel correct, maar in de details ontbreekt er veel, ook van het zoveel kleurrijker taalgebruik van Karl May.
Karl May heeft dit boek, net als “Winnetou I”, niet eerst voor een tijdschrift, maar rechtstreeks voor de boekuitgave van Fehsenfeld te Freiburg geschreven (“Old Surehand I” - 1894). Het deel “Old Surehand II” echter is door hem samengesteld uit een paar veel vroeger gepubliceerde novellen of roman-gedeeltes, en aan de hoofdhandeling van het vervolg op “Old Surehand I” vastgeknoopt doordat ze in het café van Mother Thick te Jefferson City door diverse aanwezigen aan elkaar verteld worden. De persoon van Old Surehand speelt in deze vertellingen geen enkele rol, zodat in de edities van de Karl May Verlag te Radebeul sinds 1920 (8 jaar na Karl May’s dood) dit geheel is losgeweekt uit de raamvertelling, en apart uitgegeven onder de titel “Kapitän Kaiman”. Daarmee is de Old Surehand-serie teruggebracht tot 2 delen, waarbij de tekst bovendien belangrijk is bekort : zo heeft het eerste deel sindsdien 544 i.p.v. 644 pagina’s. De Mij. Nederland / Becht-uitgave had deze operatie al meteen uitgevoerd, zodat het ook daar om twee delen gaat : “De Llano Estacado” en “De Duivelskop in het Rotsgebergte”. Het oorspronkelijk 2e deel is bij Schoonderbeek verschenen onder de titel “Winnetou en de Zeerovers”, als vertaling van “Kapitän Kaiman”. Het is nuttig hier te wijzen op een door Karl May in het begin van “Old Surehand I” ingevoegde wat oudere korte vertelling, die wel in de Becht-uitgave te vinden is, en ook in de moderne Duitse Bamberg-editie gehandhaafd is, maar in de Spectrum-pocket is geschrapt : “Der erste Elk” (“De eerste eland”), waarop in het vervolg van het boek keer op keer teruggegrepen wordt.
Wie de originele Duitse tekst wil lezen wordt verwezen naar de website van de Karl-May-Gesellschaft: https://www.karl-may-gesellschaft.de/kmg/primlit/reise/surehand/index.htm, waar men ook de oorspronkelijke hoofdstukindeling kan vinden, en verder details over het ontstaan van de diverse delen. In plaats van Fehsenfeld kan men uiteraard ook weer het betreffende daarmee overeenkomende deel van Pawlak, Bertelsmann (blau illustriert), of de Hist.-Krit.-Ausgabe gebruiken, dan wel de bewerkte Bamberg-tekst (dl.14).
Wanneer men het verhaal in het Nederlands wil lezen, zou men er al met al het beste aan doen de Becht-editie te kiezen. Daarnaast is de uitgave van W & L (Loeb), “Old Surehand I” (en het begin van dl.II), aan te bevelen - en de daarmee identieke van Classic Press uit 2006 - , die ook de genoemde vertelling “Der erste Elk” bevat, welke men overigens eveneens in de uitgave van HUF en Frany (de Luxe) aantreft.
Het is ook in dit boek interessant na te gaan hoe Karl May zijn eigen levenservaringen verwerkt door ze te
verdelen over verschillende personen die in het verhaal een rol spelen : enerzijds hoe hij zou wensen te zijn,
anderzijds hoe hij werkelijk is of geweest is.
Veel leesplezier gewenst !
Fehsenfeld - Old Surehand I-III
Classic Press